Ἐνισχυτικὰ Μαθήματα

Γιὰ μαθητὲς Α΄- Γ΄Δημοτικοῦ

Ἡ ἀγωγὴ τῶν παίδων κατὰ τὸν Πυθαγόρα πρέπει νὰ ἄρχεται μὲ τὴν καλλιέργεια τῶν αἰσθήσεων… νὰ βλέπουν καλὰ σχήματα καὶ νὰ ἀκούουν καλοὺς ρυθμούς.

ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑ

 Ἡ γραφὴ εἶναι συναίσθημα

 Ἡ καλλιγραφία καὶ ἡ σωστὴ ἄρθρωσις εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα ἐφόδια, γιὰ νὰ ξεκινήσουν τὰ παιδιὰ τὴν ἐγγράμματη πορεία τους. Τὰ παιδιὰ βελτιώνουν σημαντικὰ τὸν γραφικό τους χαρακτῆρα καὶ θὰ εἶναι αὐτὴ ἡ γραπτή τους εἰκόνα ποὺ θὰ τὰ ἀκολουθῆ σὲ ὅλη τους τὴν ζωή, ἐνῶ ἡ καλλιγραφία καὶ ἡ ὀρθοφωνία θὰ ἐνισχύσει τὴν αὐτοπεποίθησή τους.

Θὰ μπορέσουν νὰ ἔχουν πολύ καλλίτερη βαθμολογία στὶς γραπτές τους ἐξετάσεις (στὶς πανελλήνιες ἐξετάσεις ἕνας διορθωτής ἔχει δικαίωμα νὰ ἀφαιρέση ἕως καὶ 4 βαθμούς ἀπό τὴν κακή εἰκόνα τοῦ γραπτοῦ. Πῶς θὰ τὸ διαβάση ἄλλωστε, γιὰ νὰ μπορέση νὰ τὸ διορθώση;) καθὼς καὶ ἄριστη εἰκόνα σὲ συνεντεύξεις καὶ τὲστ γραφικοῦ χαρακτῆρος, στὰ ὁποῖα πολὺ συχνὰ ὑποβάλλονται ἀπὸ ὅλες τὶς μεγάλες ἑταιρίες παγκοσμίως καὶ θὰ εἶναι σημαντικὰ γιὰ τὴν πρόσληψή τους.

Ἐν ὀλίγοις, αὐτὴ ἡ πολὺ μικρὴ (ἐν συγκρίσει μὲ τὶς ἄλλες ἐξωσχολικὲς δραστηριότητες) περίοδος ἐκμαθήσεως καὶ βελτιώσεως τοῦ γραφικοῦ χαρακτῆρος καὶ τῆς ἀρθρώσεως τοῦ παιδιοῦ θὰ εἶναι ἡ πιὸ σημαντική του παρακαταθήκη γιὰ τὸ μέλλον του ποὺ θὰ τὸ ἀκολουθῆ γιὰ πάντα.

Ἡ γραφὴ δὲ ἀποτελεῖ λεπτή κινητικὴ δεξιότητα ἂμεσα ἐξαρτημένη ἀπὸ ἀντίστοιχα κέντρα τοῦ ἐγκεφάλου. Ἡ ἐξάσκησις τῆς γραφῆς σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ὀρθὴ στάση σώματος καὶ τὴν σωστὴ ἀναπνοὴ ὠφελοῦν ἓνα μεγάλο σύνολο ἐγκεφαλικῶν λειτουργικῶν περιοχῶν. Ἐπίσης, ἡ ἐξάσκησις τῆς γραφῆς ἀποτελεῖ ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη, καθώς εἶναι ἀντίδοτο στὴν ἀκαμψία πού προκαλεῖ ἡ ἀλόγιστη χρήση τοῦ πληκτρολογίου. Ἡ καλλιγραφία, τέλος, ὡς τέχνη εἶναι ὂχι μόνο μέσον καλλιέργειας κί αὐτογνωσίας, ἀλλά καί τεκμηριωμένο ψυχοθεραπευτικό ἐργαλεῖο.

ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ

Πῶς ἀκοῦμε – Πῶς τραγουδᾶμε – Παραφωνία (παρατονία) -Ὀρθοφωνία (κούρδισμα) – Καλλιφωνία – Ἀσκήσεις: Ἀναπνοὴ – Ἐκφορὰ-Τονικότης (κλίμακες-τόνοι-ἡμιτόνια) -Φωνές. Ἄσματα (παιδικὲς, πρῶτες, δεύτερες)

Διάρκεια: 30′ λεπτὰ μετὰ τὸ πέρας τοῦ μαθήματος.

(στὴν πρώτη τάξη ἡ ἄσκηση καλλιγραφίας καὶ ἀπαγγελίας ἐνσωματώνεται στὸ δίωρο μάθημα τῶν ἀρχαίων Ἑλληνικῶν)

…ἔχοντας ὡς πυξίδα τὴν Γραμματικὴ καὶ τὸ Συντακτικὸ τοῦ Ἀχιλλέως Τζαρτζάνου

Γιὰ μαθητὲς Δ’- ΣΤ΄Δημοτικοῦ (Μία ὥρα ἑβδομαδιαίως)

Πρωτότυπες ἀσκήσεις, τραγούδια καὶ εὐφάνταστες ἀφηγήσεις μετατρέπουν τὸ μάθημα σὲ εὐχάριστο κόπο.

Τὸ μάθημα τῆς (ὀρθῆς) Γραμματικῆς διαπνέεται ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὅτι στὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα τίποτα δὲν εἶναι τυχαῖο, ἀπὸ τὴν κατάταξη τῶν φθόγγων μέχρι τὴν ὀρθογραφία. Ὅλα ἔχουν ἕναν λόγο ὑπάρξεως. Ἡ γλῶσσα μας ἔχει ἐσωτερικούς καὶ ἀδιασάλευτους κανόνες κατά τὴν πολυχιλιετῆ διαδρομή της. Ἔχει ἁρμονία καὶ μουσική. Φυσικά, ἡ γλῶσσα καὶ οἱ λέξεις εἴτε ἐξελίσσονται εἴτε νέες λέξεις δημιουργοῦνται γιὰ νὰ περιγράψουν τὶς νέες καταστάσεις, πάντα ὅμως τηρώντας τοὺς ἐσωτερικούς της κανόνες.

Σὲ κάθε ἀπορία καὶ «γιατί ἔτσι;» ἀντιστοιχεὶ ἕνα αἰτιολογημένο «διότι» καὶ ὄχι ἕνα αὐθαίρετο «γιατί ἔτσι τὸ λέμε ἤ ἔτσι γράφεται!!» ὅπως ἀκοῦμε ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ ἀπαιδεύτους παιδαγωγούς ἤ θιασῶτες τῆς περιγραφικῆς Γραμματικῆς εἰς βάρος τῆς Ἑρμηνευτικῆς Γραμματικῆς. Μπορεῖ γιὰ ἄλλες γλῶσσες νὰ ἰσχύει, ΠΟΤΕ ὄμως δὲν θὰ ἰσχύση γιὰ τὴν Ἑλληνική. Καὶ εἶναι ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ «λογικότητα» (μαθηματικότητα) τῆς Γραμματικῆς τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν καὶ ἡ «συνοπτικότητα» ποὺ συμβάλλουν στὴν ὀργάνωση τοῦ ἀνθρωπίνου νοῦ (ἀκόμα καὶ στὰ δυσλεκτικά ἄτομα φαίνεται ὅτι ὀργανώνουν τὸν ἐν διασπάσει ἐγκέφαλό τους. Εἶναι, θὰ λέγαμε, γιὰ τὸν δυσλεκτικὸ ἐγκέφαλο «τὸ σωσίβιό του στὸ πέλαγος τῆς Γλώσσας»).

Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο εἰσάγουμε τὰ παιδιά στὶς βασικές δομικές ἔννοιες τῆς γλώσσης μας (ἀλφαβητάριο, συλλαβισμός, τὰ 10 μέρη τοῦ λόγου, κλίση ἁπλῶν οὐσιαστικῶν καὶ ἐπιθέτων, χρήση προθέσεων κλπ., κατανόηση τοῦ ρόλου τοῦ ρήματος καὶ τῶν ἐννοιῶν «ὑποκείμενο», «ἀντικείμενο» κλπ.). Ὅλα αὐτὰ προσπαθοῦμε νὰ τὰ ἐφαρμόσουμε πρακτικά μὲ γραπτές ἐργασίες καὶ ἀσκήσεις σὲ ἁπλὰ κείμενα τῆς ἀρχαιοελληνικῆς ἀπὸ τὸ Ἀναγνωστικὸ τοῦ Γεωργίου Ζούκη, ἐπιτυγχάνοντας παράλληλα καὶ ἐμπλουτισμό τοῦ λεξιλογίου τους.

(δωρεὰν πρὸς ὅλους τοὺς μαθητές μας)

Ἡ γνωριμία καί ἡ κατανόηση ἑνός λαοῦ δέν ἐπιτυγχάνεται μόνο μέσα ἀπό τά βιβλία. Γιά νά ἀντιληφθοῦμε τό βιοτικό ἐπίπεδο, τίς ἐπιστημονικές γνώσεις, τήν αἰσθητική ἀντίληψη καί τόν τρόπο ζωῆς ἑνός λαοῦ πρέπει νά δοῦμε ἀπό κοντά τά δημιουργήματά του. Πρέπει νά δοῦμε τά κτίρια, τά σκεύη, τά παιχνίδια, τά ἐργαλεῖα, τά ροῦχα, τίς ζωγραφιές κί ὃλα ὃσα καθρεφτίζουν τήν κοσμοθεωρία καί τήν ἀντίληψη τῶν δημιουργῶν τους.

Νά κοιτάξουμε ὃλα ὃσα κοίταζαν κί ἐκεῖνοι, νά ἀφήσουμε τήν καρδιά μας καί τήν φαντασία μας νά μιλήσουν καί μέ ἓναν μαγικό τρόπο νά ἐνωθοῦμε κάπως μαζί τους. Στόν κίονα πού ἀκουμπᾶς, ποιοί ἀκούμπησαν πρίν ἀπό ἐσένα… Τόν σκύφο πού κοιτᾶς, ποιά χείλη τόν ἂγγιξαν γιά νά πιοῦν νερό καί πῶς ὃλα αὐτά, σχεδόν  ὑπερφυσικά, σε συνδέουν μέ ἐκείνους…

Γι’ αὐτό, λοιπόν, ἡ σχολή μας μία φορά κάθε μῆνα ὀργανώνει ἐπισκέψεις σέ μουσεῖα κί ἀρχαιολογικούς χώρους μέ τήν συνοδεία καί τήν ξενάγηση ἀπό τούς ἂρτια καταρτισμένους ἐκπαιδευτικούς μας. Δίνεται ἡ εὐκαιρία σέ παιδιά κί ἐνήλικες ὂχι μόνο νά ἀκούσουν συμπυκνωμένες κί ἒγκυρες ἱστορικές, ἀρχαιολογικές, φιλοσοφικές κί ὂχι μόνο πληροφορίες, ἀλλά καί νά προβληματιστούν πάνω στά εκθέματα, νά τά ἐκτιμήσουν, ὣστε νά ἐκπαιδευτεί ὁ ἐγκέφαλος στήν ἀνεύρεση καί τήν ἐξαγωγή τῶν γνώσεων καί τῶν πληροφοριῶν.

Κοίτα τό ἂγαλμα στά μάτια καί σκέψου, τί νιώθεις; Εἶναι ὂμορφο, σοβαρό, θυμωμένο, γιατί; Εἶναι ἣρωας, θεός; Ποιός εἶναι; Γιατί; Πῶς στέκεται ὁ ἣρωας; Σέ τί θά μποροῦσε νά χρησιμεύει αὐτό τό ἐργαλεῖο; Γιατί; Τί ἒπρεπε νά διαθέτει ὁ καλλιτέχνης πού σκάλισε αὐτό τό μικροσκοπικό κόσμημα;

Τέτοιες καί πολλές ἀκόμη ἐμπειρίες κί εὐκαιρίες γιά σκέψη κί ἒμπνευση μαζί μέ πλούσιο καί προσεγμένο ἒντυπο ἐκπαιδευτικό ὑλικό προσφέρονται στίς ἐπισκέψεις μας στά μουσεῖα. Χαιρόμαστε πολύ, ὂταν τἀ μοιραζόμαστε μαζί σας.