Θεόδουλος Ἰωάννου

Βιογραφικὸ σημείωμα

Ὁ Θεόδουλος Γ. Ἰωάννου γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα τὸ 1960. Αὐτοδίδακτος στὴν κιθάρα, μαθητὴς τοῦ τότε ἑξαταξίου Γυμνασίου ἔλαβε τὸ “βάπτισμα τοῦ πυρὸς” παίζοντας στὶς μπουὰτ τῆς Πλάκας. Εἰσῆλθε στὴ Νομικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν τὴν ὁποία ἐγκατέλειψε συνειδητὰ χάριν τοῡ διονυσιακοῦ πνεύματος τῆς ταβέρνας καὶ τοῦ λαϊκοῦ πάλκου ὅπου ἐθήτευσε ἐπὶ σαράντα χρόνια.

Ἐμαθήτευσε συνεργαζόμενος δίπλα σὲ παλαιοὺς λαϊκοὺς δημιουργούς (Ν.Καρανικόλας), σὲ λογίους συνθέτες τοῦ “ἐλαφροῦ” (Γερ. Λαβράνος) καὶ σὲ βιρτουόζους “ροκάδες”

(Τ. Ἀνδροῦτσος). Διεξῆλθε μὲ φίλους μουσικοὺς τὸ ρεπερτόριο τοῦ νεώτερου ἀστικοῦ τραγουδιοῦ τῆς τελευαταίας ἑκατονταετίας.

Μελέτησε κλασικὴ κιθάρα καὶ παρακολούθησε μαθήματα πιάνου, θεωρητικῶν καὶ φωνητικῆς στὸ “Ἑλληνικὸν Ὠδεῖον” (τάξη Εὐ. Κατσάμπα) ἀπ᾿ ὅπου ἔλαβε τὸ πτυχίον

Ἁρμονίας. Διδάχθηκε ἐπὶ δεκαετίαν ἀρχαῖα ἑλληνικά, τὰ ὁμηρικὰ ἔπη καὶ τοὺς τραγικοὺς ποιητὲς ἀπὸ τὴν  Ἄννα Τζιροπούλου -Εὐσταθίου. Συνεργάσθηκε μὲ τὴν “Θεάτρῳ Παιδεία” τῆς Ἠλ. Παπαθανασίου. Διοργάνωσε καὶ ἐπιμελήθηκε μουσικὰ ποιητικὰ προγράμματα (“Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων πάθη”, “Καράβια φεύγουνε”). Ἐμφανίσθηκε σὲ ραδιοφωνικὲς καὶ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές· ἄρθρα, ἐπιστολὲς καὶ ποιήματα δημοσιεύθηκαν σὲ ἐφημερίδες καὶ στὸ περιοδικὸ “Ἑλληνικὴ Ἀγωγή”.

Ἀσχολεῖται μὲ τὴν ποίηση, τὴν στιχουργικὴ, τὴν καλλιγραφία, τὴν ἀπαγγελία, τὴν μνημοτεχνική. Καταθέτει τὸ ἀπόσταγμα τῆς ἐμπειρίας του στὴν σχολὴ «ΦΡΟΝΕΙΝ».